همه هست آرزويم كه ببينم از تو رويى
چه زيان تو را كه من هم برسم به آرزويى؟!
به كسى جمال خود را ننموده يىّ و بينم
همه جا به هر زبانى، بود از تو گفتگويى!
غم و درد و رنج و محنت، همه مستعدّ قتلم
تو ببُر سر از تن من ببَر از ميانه، گويى!
به ره تو بس كه نالم، ز غم تو بس كه مويَم
شده ام ز ناله، نالى شده ام ز مويه، مويى
همه خوشدل اين كه مطرب بزند به تار، چنگى
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تار مويى!
نظرات شما عزیزان:
